TUR-INFO.PL
Serwis Informacyjny Branży Turystycznej
Jeżeli podczas pobytu za granicą, turysta znajdzie się w trudnej sytuacji i nie może kupić biletu na podróż powrotną do kraju, wówczas może zwrócić się o pomoc do konsula. Najpierw sprawdzi on, czy już wcześniej udzielono już takiej pomocy i czy została wykorzystana zgodnie z przeznaczeniem.
reklama
Polak, który przebywa za granicą może zwrócić się do polskiego konsula o pomoc finansową na pokrycie kosztów powrotu do kraju. Pomoc będzie udzielona przede wszystkim, gdy nie jest możliwe:
- przekazanie zwracającemu się o pomoc pieniędzy z Polski lub z innego państwa,
- zapłacenie za bilet dla danej osoby w kraju lub w innym państwie,
- skredytowanie przez przewoźnika opłaty za podróż,
- skorzystanie z kart kredytowych lub innych form zapłaty bezgotówkowej,
- uzyskanie środków na pokrycie kosztów powrotu na terytorium Polski na podstawie przepisów dotyczących usług turystycznych.
W takich przypadkach, konsul może udzielić wnioskowanej pomocy. Jednak może też jej odmówić. Jednym z głównych kryteriów jest to, czy osoba, zwracająca się o pomoc, już ją kiedyś otrzymała i czy wydatkowała ją na cele inne niż na powrót do Polski. Istotne jest również, czy wywiązała się ze zobowiązań finansowych, które przyjęła w związku z udzieloną pomocą konsularną.
Pomoc na pokrycie kosztów podróży powrotnej jest udzielana po uzyskaniu zabezpieczenia jej zwrotu, czyli poręczenia majątkowego.
Żeby uzyskać pomoc konsula, należy złożyć wniosek. W rozporządzeniu ministra spraw zagranicznych z 28 sierpnia 2002 r. w sprawie udzielania przez konsula Rzeczypospolitej Polskiej pomocy finansowej oraz trybu postępowania przy jej udzielaniu (Dz.U. nr 151, poz. 1262) zostały określone wzory wniosków o udzielenie pomocy finansowej za poręczeniem majątkowym oraz bez takiego poręczenia. Jeżeli nie ma możliwości uzyskania poręczenia, konsul pokrywa koszty powrotu do Polski najbardziej ekonomicznie uzasadnionym środkiem transportu. Jednak turysta musi zobowiązać się do zwrotu całości lub części otrzymanej kwoty w terminie oraz w sposób, który został określony w decyzji konsula o przyznaniu pomocy. Zobowiązanie takie podpisywane jest na wniosku o udzielenie pomocy bez poręczenia.
W miarę potrzeby oraz możliwości, konsul powinien pomóc osobie, która wnioskuje o pomoc skontaktować się ze wskazaną przez nią osobą lub instytucją, która może dokonać wpłaty poręczenia.
Jeżeli poręczenie majątkowe jest możliwe, wówczas osoba lub instytucja wskazana przez osobę, która stara się o pomoc powinna przesłać kwotę stanowiącą równowartość wnioskowanej pomocy finansowej, na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra spraw zagranicznych albo na rachunek bankowy lub do kasy polskiego urzędu konsularnego. Wpłaty powinny być dokonane w złotych polskich, w kwocie przeliczonej według kursu sprzedaży obowiązującego w Narodowym Banku Polskim w dniu dokonywania wpłaty. Natomiast wpłaty na rachunek bankowy i do kasy polskiego urzędu konsularnego za granicą mogą być dokonywane w walucie państwa przyjmującego, w dolarach amerykańskich lub euro.
Po dokonaniu przez osobę, której udzielono pomocy finansowej zwrotu jej równowartości, kwota, która została wpłacono tytułem poręczenia zostanie zwrócona poręczycielowi.
Konsul może również zgodzić się, aby osoba lub instytucja, którą wskazał wnioskujący o pomoc, przesłała na rachunek bankowy urzędu obsługującego ministra spraw zagranicznych albo na rachunek bankowy lub do kasy polskiego urzędu konsularnego przeznaczoną dla wnioskodawcy kwotę, która jest potrzebna na pokrycie kosztów powrotu do kraju. Po uzyskaniu potwierdzenia wpłaty, konsul może wypłacić równowartość wpłaconej kwoty wnioskodawcy za potwierdzeniem odbioru. Potwierdzenie to podpisywane jest na formularzu złożonego wcześniej specjalnego wniosku o wyrażenie przez konsula zgody na pośredniczenie w przekazaniu pieniędzy na pokrycie kosztów powrotu do Polski.
W szczególnych przypadkach pomoc konsula jest wolna od powyższych wymagań. Dotyczy ona ofiar klęsk żywiołowych oraz innych wyjątkowych zdarzeń losowych. W takich wypadkach konsul może przy wykorzystaniu środków budżetowych na opiekę konsularną, udzielić pomocy finansowej na pokrycie kosztów powrotu do Polski bez składania zabezpieczeń. Ewentualnie może on uzależnić udzielenie pomocy od zobowiązania się wnioskodawcy do zwrotu tylko jej części.
W szczególnie trudnych przypadkach, które nie są wymienione w przepisach, konsul za zgodą ministra spraw zagranicznych może podjąć wszystkie inne działania, które są niezbędne dla zapewnienia pomocy finansowej na pokrycie kosztów powrotu do Polski.
Minister spraw zagranicznych oraz konsul mogą w szczególnie uzasadnionych sytuacjach, z uwagi na możliwości płatnicze dłużnika, odroczyć termin zapłaty całości lub części należności lub też rozłożyć płatność na raty. Jeżeli dłużnik znajduje się w bardzo trudnej sytuacji życiowej lub majątkowej, a zwłaszcza gdy konsekwencją egzekwowania należności byłoby pozbawienie dłużnika środków niezbędnych do utrzymania na poziomie najniższego wynagrodzenia za pracę, wówczas zobowiązanie może być w całości lub w części umorzone.
Do najważniejszych zadań konsula należy:
- Zapewnienie pomocy obywatelom polskim w realizacji praw, które przysługują im zgodnie z prawem państwa przyjmującego, a także prawem oraz zwyczajami międzynarodowymi.
- Jeżeli nie zabrania tego prawo państwa przyjmującego, konsul z urzędu podejmowanie przed sądami lub innymi władzami tego państwa czynności, które są niezbędne dla ochrony praw oraz interesów obywateli polskich, jeżeli z powodu nieobecności lub innej ważnej przyczyny nie mogą oni w odpowiednim czasie bronić sami swoich praw oraz interesów, ani też nie ustanowili pełnomocników. O podjęciu takich czynności konsul musi zawiadomić niezwłocznie osobę zainteresowaną,.
- Za zgodą ministra spraw zagranicznych oraz na podstawie udzielonego pełnomocnictwa może zastępować lub zapewnić zastępstwo obywateli polskich przed sądami oraz innymi organami państwa przyjmującego, aby chronić prawa i interesy reprezentowanych osób, jeżeli nie zabrania tego prawo państwa przyjmującego.
- Pilnowanie, aby obywatele polscy, którzy zostali zatrzymani, aresztowani lub w inny sposób pozbawieni wolności w państwie przyjmującym mieli zapewnioną ochronę prawną oraz traktowanie zgodne z prawem tego państwa, a także z prawem i zwyczajami międzynarodowymi. Przede wszystkim konsul może:
- zwrócić się do sądów i innych organów państwa przyjmującego o udzielenie informacji o przyczynach zatrzymania, aresztowania lub pozbawienia wolności w inny sposób, a szczególnie o zarzutach stawianych tym obywatelom;
- odwiedzać obywateli, a także porozumiewać się z nimi w inny sposób;
- na wniosek obywatela może ułatwić mu porozumiewanie się z rodziną i innymi osobami bliskimi.
- Przyjmowanie do depozytu dokumentów, środków płatniczych oraz przedmiotów wartościowych, jeżeli jest to niezbędne do ochrony praw oraz interesów obywateli polskich.
- Wydawanie obywatelom polskim paszportów lub innych dokumentów, które uprawniają do przekraczania granicy, wznawiania ich ważności, dokonywania w nich zmian oraz unieważniania ich.
© 2024 TUR-INFO.PL Wszelkie prawa zastrzeżone.
Kontakt z nami
