TUR-INFO.PL
Serwis Informacyjny Branży Turystycznej
Firmy, zajmujące się przewozem stosują różnorodne systemy wynagradzania kierowców. Jednak muszą wiedzieć, że niektóre są zakazane przez obecnie obowiązujące przepisy.
reklama
Polskie firmy przewozowe coraz częściej borykają się z problemem braku kierowców. Obecnie jedynym argumentem, który może przekonać zawodowych kierowców do pozostania w Polsce, jest zaoferowanie im odpowiednio wysokiego wynagrodzenia.
Sposoby wynagradzania kierowców zależą głównie od podstawy zatrudnienia kierowców. Najczęściej kierowcy zawodowi zatrudniani są na umowę o pracę lub prowadzą jednoosobową działalność gospodarczą.
Jeżeli zawodowy kierowca wykonuje pracÄ™ na podstawie umowy o pracÄ™, wtedy jego wynagrodzenie zasadniczo nie różni siÄ™ od pÅ‚acy innych pracowników. Pensja należy siÄ™ kierowcy bez wzglÄ™du na ilość wykonanych kursów w danym miesiÄ…cu. Zgodnie z art. 81 § 1 kodeksu pracy wystarczy, że byÅ‚ gotowy do Å›wiadczenia pracy.
Jednak strony umowy o pracę mają dość dużą swobodę w zakresie ustalania dodatkowych elementów wynagrodzenia. Dlatego też niektórzy przewoźnicy wprowadzają do umów o pracę różne premie, które uzależnione są między innymi: od jakości pracy, terminowości, czy przestrzegania norm zużycia paliwa. Wówczas pensja zasadnicza może być na poziomie minimalnego wynagrodzenia za pracę (od 1 stycznia 2007 roku 936 zł). Potwierdził to wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 12 lipca 2005 roku, w którym uznano, że obligatoryjnym elementem wynagrodzenia za pracę jest wynagrodzenie zasadnicze, a dodatkowe składniki wynikają z woli stron zawierających umowy o pracę (III APa 89/05).
Premie mogą mieć charakter uznaniowy (wówczas przewoźnik jednostronnie decyduje, czy ma przyznać premię, czy też nie) lub obligatoryjny (wówczas jeżeli warunki wskazane w umowie zostaną spełnione kierowcy należy się premia i może jej dochodzić nawet przed sądem pracy).
Jeżeli kierowca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej oraz świadczy na rzecz firmy przewozowej usługi kierowania pojazdem, strony mają bardzo dużą dowolność co do sposobu określenia wynagrodzenia.
W umowie o współpracy strony muszą określić czy kierowca otrzymuje:
- co miesiąc określoną kwotę na podstawie wystawionej faktury VAT;
- wynagrodzenie za każdy przejechany kilometr;
- określoną część przewoźnego, które otrzymuje za dany przewóz firma przewozowa.
Często w umowie przewidziane są tzw. postojowe, czyli kwoty należne kierowcy w razie braku zleceń lub wynagrodzenie za świadczenie innych usług niż kierowanie pojazdem, w tym sprzątanie pojazdu, ładunek i wyładunek towarów.
Określając wynagrodzenie należy wskazać, czy jest to kwota brutto, czy netto. Jeżeli strony nic nie wskażą w umowie, zgodnie z art. 3 ustawy o cenach będzie to kwota brutto, czyli zawierająca podatek VAT.
Z zatrudnianiem kierowców, którzy prowadzÄ… samodzielnÄ… dziaÅ‚alność gospodarczÄ… wiąże siÄ™ pewne ryzyko. Inspekcja Pracy może uznać, że zatrudnianie kierowców jest w danym przypadku próbÄ… obejÅ›cia prawa pracy (art. 22 § 1 kodeksu pracy: "Przez nawiÄ…zanie stosunku pracy pracownik zobowiÄ…zuje siÄ™ do wykonywania pracy okreÅ›lonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcÄ™, a pracodawca - do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem"; art. 22 § 1k.p.: "Zatrudnienie w warunkach okreÅ›lonych w § 1 jest zatrudnieniem na podstawie stosunku pracy, bez wzglÄ™du na nazwÄ™ zawartej przez strony umowy").
Dodatkowo nowe przepisy podatkowe (art. 5b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) wykluczają od 1 stycznia 2007 roku w pewnych sytuacjach samozatrudnienie.
Podstawową zasadą jest, że kierowca nie może otrzymywać wynagrodzenia zależnego od przebytej odległości lub ilości przewiezionego ładunku. Inaczej jest tylko w przypadku, gdy nie spowoduje to zagrożenia na drodze lub nie będzie zachęcać do zbyt długiego prowadzenia pojazdu.
Kilometrówka jest najprostszym i najczęściej stosowanym przez firmy przewozowe sposobem ustalania wysokości wynagrodzenia. Jednak stosowanie kilometrówki nie zawsze jest dopuszczalne. Ustawodawca nie może pozwolić, aby kierowca, kierując się chęcią zarobienia jak najwięcej, jeździł zbyt długo bez wymaganych przerw.
Według polskich przepisów zgodnie z art. 26 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców, który ma zastosowanie do kierowców, którzy pracują na podstawie umowy o pracę warunki wynagradzania kierowców nie mogą przewidywać składników wynagrodzenia, których wysokość jest zależna od liczby przejechanych kilometrów lub ilości przewiezionego ładunku, jeśli ich stosowanie wpłynęłoby na pogorszenie bezpieczeństwa jazdy.
Takie same ustanowienia przewiduje unijne rozporządzenie nr 3820/85 z 20 grudnia 1985 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych związanych z transportem drogowym. Stosowane ono jest również do kierowców, którzy prowadzą działalność gospodarczą. Zgodnie z art. 10 wynagrodzenie kierowców za przebytą odległość lub ilość przewiezionego ładunku, nawet w formie premii lub dodatku do wynagrodzenia jest zabronione, chyba że wypłaty nie zagrożą bezpieczeństwu na drodze.
11 kwietnia bieżącego roku ma wejść w życie nowe rozporządzenie (WE) nr 561/2006 z 15 marca 2006 r., które ma zastąpić obecnie obowiązujące. Wprowadzi ono podobny przepis, który zabrania stosowania kilometrówki, jeżeli może to zagrozić bezpieczeństwu drogowemu lub zachęcać do naruszeń przepisów rozporządzenia (art. 10).
Przyjętą zasadą jest zakaz wprowadzania kilometrówki. Przepisy dopuszczają wyjątek w sytuacjach, gdy wprowadzenie kilometrówki nie spowoduje zagrożenia na drodze i nie będzie zachęcać do zbyt długiego prowadzenia pojazdu. Dużą wadą tych przepisów jest brak definicji pojęć, co powoduje niepewność w ich interpretacji przez Inspekcję Transportu Drogowego.
© 2024 TUR-INFO.PL Wszelkie prawa zastrzeżone.
Kontakt z nami
